Gübrenin Oksijenli Ortamda Yakılması (Aerob Solunum)

Büyükbaş hayvanların otçul olmaları nedeniyle gübrenin yapısında bitkisel kaynaklı Karbon (C) ve azot (N) bileşikleri bulunur. Gübre ilk elde edildiğinde karbon ve azot oranı 60 (C/N 60:1) civarındadır. Oysa ki gübrenin solucan maması olarak kullanılması ya da direk kendi başına gübre olarak kullanılabilmesi için karbon ve azot değerinin 15 civarına düşürülmesi gerekir. İşte karbon oranının düşürülmesi gübrenin oksijenli ortamda yanması ile mümkün olur. Ayrıca bu yanma reaksiyonu ile gübrede bulunan mikroorganizmalar yabancı ot ve tohumlar parazitler de sıcaklığın etkiyle zararsız hale gelirler. Ancak çok yüksek sıcaklıklarda (70^oc ve üzeri) gübrede bulunmasını istediğimiz bileşiklerde kaybolacağından yanma işlemleri hızlı ve kısa sürede bitirilmelidir.

Çiftlikten alınan gübre dışarda açık havada ya da betonarme havuzlar içerisinde 60-70 cm’lik yığınlar haline getirilir. Yakma işlemleri dışarıda yapılacaksa yığının üzeri naylon bir örtü ile kapalı olabilir. Ancak bu örtünü gübrenin hava almasını önlememesi gerekir.

Kuru gübrede yanma olayı oluşmaz bu yüzden gübre 2-3 güne bir su ile ıslatılır. Ve her gün havalandırma yapılır. Bu aşamalarda gübreye çay posası, kahve telvesi, muz kabuğu gibi solucanların yemekten hoşlandığı besin maddeleri de gübreye ilave edilir. Buradaki oran %70 hayvan gübresi %30 ise diğer besin maddeleri şeklinde olmalıdır.

Gübrenin tamamı aynı renk oluncaya kadar ıslatma ve havalandırma işlemine devam edilir. Tüm partide aynı renk gözlemlenince gübremiz mama olarak kullanıma hazırdır.

Eğer bu işlemler makina yardımı olmaksızın yapılacaksa yığının kürekle sürekli alt üst edilerek hava ile teması sağlanır. Bu yöntem küçük çaplı işletmeler ya da hobi amaçlı yapılan üretimler için kolay olabilir. Ancak solucanların sürekli sayılarının artması dolayısıyla mama ihtiyacının fazlalaşması ile bir süre sonra bu yöntem oldukça yorucu ve zahmetli olmaya başlayacaktır.